Επισκευή κλασικής κιθάρας Kohno, concert model (1993)

Με την πρώτη μάτια, η κιθάρα αυτή έμοιαζε πολύ ταλαιπωρημένη από σκληρό και πολύχρονο παίξιμο και χρειαζόταν αρκετές επεμβάσεις για να μπορέσει να ξαναπαίξει.
Μετά από προσεκτικό έλεγχο σημειώσαμε τα προβλήματα με ακρίβεια.
Αυτά ήταν:

• Σπασμένος καβαλάρης,
• Εξαιρετικά φθαρμένα τάστα.
• Βαριές φθορές στο λούστρο και γρατσουνιές που φτάνουν βαθιά στο ξύλο. Στο καπάκι είχαν δημιουργηθεί λακκούβες που είχαν ατυχώς γεμιστεί με κόλλα σε προηγούμενη επισκευή.
• Ρωγμές στο καπάκι.
• Οξειδωμένα κλειδιά, με παράταιρο το ένα τους κουμπί, από προηγούμενη επισκευή.

Αφού ο ιδιοκτήτης ενημερώθηκε για την κατάσταση της κιθάρας του και για το κόστος της επισκευής, αρχίζει η δουλειά.

Συνοπτικό φωτογραφικό ιστορικό επισκευής

Ο καβαλάρης είχε σπάσει με τέτοιο τρόπο, που είναι δυνατή η επισκευή του χωρίς να αντικατασταθεί.

Πρώτα πλανίζουμε το σπασμένο μέρος μέχρι να γίνει τελείως επίπεδο.

Ο καβαλάρης σε αυτό το σημείο έχει τραπέζιο σχήμα. Για την απαιτούμενη ακρίβεια, πρώτα φτιάχνουμε ένα μικρό πατρόν από χαρτί.

Με τη βοήθεια του πατρόν κόβουμε το ξύλο που θα αντικαταστήσει το τμήμα του καβαλάρη που λείπει, στο σωστό σχήμα.

Κόβουμε την εγκοπή για το κόκαλο και φέρνουμε το κομμάτι κοντά στο τελικό του σχήμα.

Το κολλάμε στη θέση του...

Και το φέρνουμε στο τελικό του σχήμα.

Αφαιρούμε τα τάστα ζεσταίνοντας το κάθε ένα με το κολλητήρι για να σπάσει ο δεσμός της κόλλας που υπάρχει από κάτω.

Με αυτόν τον τρόπο τα τάστα βγαίνουν ομαλά χωρίς φθορές στην ταστιέρα.

Μετά από ένα απαλό τρίψιμο, καθαρίζουμε τις εγκοπές και αρχίζουμε να βάζουμε τα καινούργια τάστα.

Καρφώνουμε τα τάστα στη θέση τους...

Τα κλειδιά ήταν πολύ βρόμικα και οξειδωμένα. Το ένα τους κουμπάκι δεν είναι το αυθεντικό. Για να αποκτήσουν την όψη που είχαν πρώτα, πρέπει να εμβαπτιστούν για μια νύχτα σε ειδικό διάλειμμα και μετά να καθαριστούν και να γυαλιστούν. Και φυσικά να μπει το σωστό κουμπάκι!