Αντικατάσταση καπακιού κλασικής κιθάρας ΑΦΟΙ ΠΑΝΑΓΗ

 

Η κιθάρα αυτή ήταν το προσωπικό όργανο του Σταύρου Ζώρα και έχει κατασκευαστεί απο τους αδελφούς "Παναγή". Ο Σταύρος Ζώρας (1941 - 2011) ήταν Έλληνας μουσικός, τραγουδιστής και στιχουργός. Έγινε πολύ γνωστός κατά τη δεκαετία του '70, χάρις στα κομμάτια του "Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο", "Μήπως", "Είναι αργά" και "Σε ευχαριστώ". Την κιθάρα του Σταύρου Ζώρα μας την έφερε η κόρη του για επισκευή μετά από ένα ατύχημα το οποίο αχρήστευε την κιθάρα καθώς το καπάκι και τα πλαϊνά είχανε υποστεί τεράστιες ζημιές. Προχωρήσαμε σε αντικατάσταση του παλαιού καπακιού με νέο, χρησιμοποιώντας στοιχεία τού αρχικού (καβαλάρη, ροζέτα, πεναριά), έχοντας ως στόχο να αποκατασταθεί η ζημιά δίχως το όργανο να χάσει τον χαρακτήρα του. Παρακάτω σας παραθέτουμε ένα συνοπτικό φωτογραφικό ιστορικό της επισκευής...

 

 

 

 

Ένα συνοπτικό ιστορικό της επισκευής

 

 

Η κιθάρα όπως την παραλάβαμε.
Η κιθάρα έχει υποστεί τεράστια ζημιά στο καπάκι...
...αλλά και στα πλαϊνά!
Ξεκινάει η διαδικασία αφαίρεσης της ταστιέρας.
Προκειμένου να αφαιρεθεί η ταστιέρα, πρώτα αφαιρούμε όλα τα τάστα προσεκτικά και στην συνέχεια θα πρέπει να την καθαρίσουμε πολύ καλά (δύσκολη δουλειά!!!!).
Αφαιρούμε με προσοχή την ταστιέρα.
Αφαιρούμε και τον καβαλάρη με ιδιαίτερη προσοχή διότι θα ξαναχρησιμοποιηθεί.
Κολλάμε το σπάσιμο στο πλαϊνό του οργάνου.
Προσθέτουμε ενισχυτικά "ράμματα" στο εσωτερικό του οργάνου όπου χρειάζεται.
Συνεχίζουμε με τις επιδιορθώσεις στο εσωτερικό του οργάνου.
Εσωτερική όψη του αρχικού καπακιού της κιθάρας.
Αποτυπώνουμε με ακρίβεια το αρχικό καπάκι διότι στην συνέχεια θα δημιουργήσουμε ένα πιστό αντίγραφό του.
Ξεκινάμε την διαμόρφωση του νέου καπακιού.
Με πολύ προσοχή αφαιρούμε την πρωτότυπη ροζέτα η οποία θα μπει ένθετη στο νέο μας καπάκι.
Δημιουργούμε το αυλάκι της ροζέτας.
Τοποθετούμε την πρωτότυπη ροζέτα στο νέο καπάκι και ανοίγουμε την τρύπα του ηχείου.
Η ροζέτα τοποθετήθηκε με επιτυχία.
Στην συνέχεια κολλάμε τα καμάρια του καπακιού σύμφωνα με την αποτύπωση που κάναμε του αρχικού καπακιού.
Διαμορφώνουμε τα καμάρια ακολουθώντας πιστά την αποτύπωσή μας.
Το νέο καπάκι είναι μια πιστή αντιγραφή του πρωτότυπου και είναι πλέον έτοιμο να κολληθεί!
Κολλάμε το καπάκι στο όργανο.
Κολλάμε τα φιλέτα...
...Το πάχος καθώς και το χρώμα των φιλέτων θα είναι ίδια με τα πρωτότυπα φιλέτα που είχαν χρησιμοποιηθεί.
Μια σύγκριση των φιλέτων του αρχικού καπακιού με το νέο μας καπάκι.
Στην συνέχεια επανατοποθετούμε και κολλάμε την ταστιέρα στην θέση της.
Προετοιμάζουμε την ταστιέρα να δεχθεί τα νέα τάστα.
Τοποθετούμε τα νέα τάστα.
Φινίρουμε τα νέα τάστα.
Καθώς η αποκατάσταση του οργάνου πλησιάζει προς το τέλος, κάνουμε ορισμένες μικροεπισκευές.
Ξεκινάει το λουστράρισμα του καπακιού.
Το καπάκι είναι πλέον έτοιμο να δεχθεί τον καβαλάρη.
Κολλάμε τον πρωτότυπο καβαλάρη στην θέση του, αφού πρώτα τον καθαρίσουμε και τον προετοιμάσουμε κατάλληλα.
Κολλιέται και η πεναριά στην θέση της.
Η κιθάρα ξαναζωντάνεψε και είναι έτοιμη να ξαναπαίξει!!!
Οι ζημιές αποκαταστάθηκαν επιτυχώς καθώς καταφέραμε η κιθάρα να διατηρήσει τον χαρακτήρα της!